De bosrand of zoom is een kleine rand van één tot twee meter diep tussen de looppaden en de bossen. Veel aantrekkelijke, kruidachtige planten doen het hier goed omdat ze wat meer zonlicht krijgen dan middenin het bos. Deze planten zijn vaak kleurrijk en geuren lekker, zodat naast de vele insecten ook wij er volop van kunnen genieten. Van april tot juni zijn de zomen op hun mooist met bijvoorbeeld bloeiende vogelmelk, blaassilene, hartgespan, zeepkruid en diverse aronskelken.  

De graslanden liggen in het binnenste van de Botanische Tuin. Afhankelijk van de plek wordt het gras één of twee keer per jaar gemaaid. Het maaisel wordt afgevoerd, zodat dit landschap niet te voedselrijk wordt en zeldzame plantensoorten niet door algemenere soorten verdrongen worden. Opvallende soorten zijn grote centaurie, harige ratelaar en in het voorjaar sleutelbloemen. Grassoorten als bevertjes, kamgras en glanshaver zorgen voor een afwisselend landschap waarin zich ook veel insekten en ander dieren zich ophouden. 

Laarzen heb je niet nodig in dit moeras: het hogergelegen knuppelpad brengt je veilig naar de overkant. In het voorjaar is goed te zien hoe dit moeras aan zijn naam komt: veel verschillende soorten zegges in allerlei tinten groen groeien vanuit het niets weer op. Gedurende de zomer neemt riet het over en vormt een omsloten tunnel. Kijk tussendoor goed om je heen: zeldzame orchissen, wateraardbei en waterdrieblad groeien hier. En wanneer je langs de verschillende poelen loopt hoor je aan het geplons dat de kikkers jou al lang aan hebben horen komen.

Als cultuurlandschap is heide onlosmakelijk met ons bestaan verbonden. Begrazing door schapen en het afplaggen van de grond zorgde voor het ontstaan van de grote boomloze heidevelden. In de Botanische Tuin is dit landschap wat bescheidener aanwezig. Toch kun je er veel kenmerkende plantensoorten vinden, zoals jeneverbes, brem en gaspeldoorn. In het najaar kleurt het hier paars door de bloeiende struikheide en zeldzame blauwe knoop. Wat dichter bij de grond vind je muizenoor, blauwe bosbes en de groenblijvende rode bosbes of vossenbes. 

Met massieve stenen uit de Ardennen is het Alpinum een imponerende verschijning. Beklim de zonkant via de stenen trappen, of loop wat gemoedelijker naar boven via de door varens omlijste schaduwkant. Of laat je leiden door je gehoor, dan kom je vanzelf bij de waterval uit. Op het Alpinum is ruimte gemaakt voor bergplanten; planten die vaak wel op onze Nederlandse soorten lijken, maar net iets beter aangepast zijn aan felle zon en koude sneeuw. Ga dus in het vroege voorjaar op zoek naar cyclamen en helleborus: mooie verschijningen in een wit sneeuwlandschap.