Groot Heksenkruid – Circaea lutetiana

Groot Heksenkruid – Circaea lutetiana

Eindelijk is het me gelukt een bloemetje scherp op de foto te krijgen. Ze zijn zo klein! Maar 2-4 millimeter. Eigenlijk trok vooral de naam me altijd aan :-)Een heksenkruid is vaak een plant die door kruidenvrouwen – toendertijd helaas heksen genoemd – gebruikt werden vanwege een bepaalde werking. Hallucinogene, verdovende, geneeskrachtige, rustgevende of een andere. Van heksenkruid is dat merkwaardig genoeg helemaal niet bekend. Circaea komt van de tovenares Circe uit de Griekse mythologie en Lutetiana is afgeleid van Lutetia, de Latijnse naam voor Parijs; dat stond toentertijd bekend als heksenstad. Maar familie van de teunisbloemen.

De (vaste) plant wordt tot 60 cm hoog, ziet er eigenlijk vrij gewoontjes uit en groeit in bossen op een beetje vochtige voedselrijke grond. In de Botanische Tuin in een groot gebied rondom het heideveld te vinden. Toch, zo in close-up bekeken zie je van alles wat je bijna niet ziet gewoon. Onder de bloemknop zit op het steeltje een rond vruchtbeginsel vol met borstelige kromme haren (weerhaakjes). Ideaal om door dierenvachten verspreid te raken. Dat groeit uit tot het vruchtje waarin twee zaadjes zitten. De minibloempjes hebben twee kroonblaadjes in de vorm van hartjes, wit, soms iets rozig. Er zijn twee kelkbladen onder de bloem, bleekgroen met een rode top. Dat is goed te zien bij de bloempjes in knop maar ook als de kelkbladeren naar onder geklapt zitten als de bloem bloeit. Dan lijkt het geheel nogal uitgestrekt met twee meeldraden (eerst friswit en later bruinig) en een ietwat rozige stijl die naar de andere kant uitsteken. Wel 4 mm!

Pijlscheefkelk – Arabis hirsuta ssp sagittata

Pijlscheefkelk – Arabis hirsuta ssp sagittata

Niet meteen een opvallende plant maar mooi fier in rijtjes op ’t alpinum en tussen andere stukjes met rotsachtige stenen. Kaarsrecht en heel stevig tussen rots en steen. De lange zaaddozen, de hauwen, staan rechtop langs de stengel en versterken dat beeld. Het is een soort uit de kruisbloemenfamilie.

Meiklokje of Lelietje-van-dalen – Convallaria majalis

Meiklokje of Lelietje-van-dalen – Convallaria majalis

Meiklokje is een vaste plant (30cm) die in het wild voorkomt, het liefst op half-beschaduwde plaatsen. Onder de grond zit een kruipende wortelstok en daarom zie je vaak hele veldjes dicht opeen in bosrijke stukken, struwelen en brede houtwallen. Tussen 2 bij elkaar zittende bladeren komt een trosje van hangende klokjes die een heerlijke geur hebben.
In de 16e eeuw was al bekend dat de plant de hartwerking kan beïnvloeden. Gedroogde bloemen werden vroeger toegevoegd aan snuiftabak. Het lelietje-van-dalen is wel giftig. En de nationale bloem van Finland.

 

Daslook – Allium ursinum

Daslook – Allium ursinum

Een mooi wit fris, zacht naar uien ruikend tapijtje onder de bomen. Ik hou van die geur!
De bloemen bestaan uit een bosje van 15-20 kleine witte sterretjes en staan fier omhoog. In het boek De Groene Schatkamer staan wetenswaardigheden over de daslook beschreven. Zoals dat de plant na de bloei afsterft en pas weer volgend voorjaar boven de grond komt. Dus nu even genieten!