’s Winters onder een boom naar de lucht kijken, het heeft iets majestueus. Je ziet al die steeds kleiner wordende takjes, vooral als de lucht strakblauw is. Eigenlijk wilde ik silhouetten laten zien, – nu zonder blad mooi te bekijken -, maar in de hortus is dat lastig omdat er niet veel bomen solitair staan. Daarom de kronen:

Ze zijn heel verschillend als je wat langer kijkt, de takken vertakken zich anders, zijn dunner of juist dikker, hoekiger of meer vloeiend gebogen. De berk (1e foto) heeft heel veel kleine iele takjes, bij de esdoorn (3e foto) hangen er nog zaden aan, wat weer een ander beeld geeft. Maar zo onder bomen staan geeft daarom ook een bepaald gevoel dat bij elke boom anders is. Beleef het eens! (oh ja foto 2=eik en 4=beuk)