Sleutelbloemen – Primula vulgaris, veris en elatior

Sleutelbloemen – Primula vulgaris, veris en elatior

Met een gekreukeld blad met een kroesig randje zijn er in de Hortus 3 soorten die in het wild nog maar weinig te vinden zijn. De Slanke sleutelbloem (P. elatior) heeft een scherm citroengele bloempjes op lange stelen die vaak één kant op kijken. Ze staan langs het heideveldje in bloei. De Gulden (of echte = P. veris) sleutelbloem heeft net als de slanke een klokvormige kelk en trompetachtig gele bloemetjes maar oranje in plaats van dooiergele vlekjes op goudgele kroonbladen. Ze komen iets later in bloei. De stengelloze sleutelbloem (P. vulgaris) is wollig behaard en lijkt vrijwel geen steel onder de bloemen te hebben. De bloemen daarvan zijn groter dan de andere twee en ook citroengeel met donkergele vlekken rond de kern. Er lijken bij alle soorten vrouwelijke en mannelijke bloemen te zijn maar schijn bedriegt; er zijn twee soorten bloemen, één met een grote stempel en meeldraden klein onderin de kelk en de andere andersom.

stengelloze sleutelbloem
De intrigerende gevlekte aronskelk

De intrigerende gevlekte aronskelk

De aronskelkfamilie (Araceae) is een plantenfamilie die al eeuwenlang tot de verbeelding spreekt. In een nieuw artikel ‘Plant & Insect: aronskelk’ in Nature Today nemen Jan Jansen, Hortus Nijmegen en Hanneke JellesHortus botanicus Leiden je mee in de fascinerende wereld van de aronskelk, met een focus op de gevlekte aronskelk (Arum maculatum). Ontdek de unieke interactie tussen deze plant en insecten, hoe ze vliegen vangen en hoe ze zich voortplanten. Van de excentrieke bloeiwijze tot de historische seksuele symboliek, dit artikel biedt een boeiende inkijk. Bovendien lees je welke andere verrassende leden deze diverse plantenfamilie herbergt.

In de Botanische Tuin van Hortus Nijmegen groeit de gevlekte aronskelk net als Italiaanse aronskelk en muizenstaartje (Arisarum proboscideum), eveneens aronskelkachtigen. In de Schaduwtuin van de naast gelegen Theetuin kun je de drakenwortel (Dracunculus vulgaris) bewonderen, een aronskelk uit het Middellandse Zeegebied.

Wildemanskruid – Pulsatilla vulgaris

Wildemanskruid – Pulsatilla vulgaris

Eén van mijn voorjaarsfavorieten is het Wildemanskruid. Zo heerlijk harig en wollig. Ik weet nog dat ik het vroeger voor het eerst zag in het Jac. P. Thijsepark, een heempark in Amstelveen. En nooit meer vergeten.

En heel fotogeniek vind ik. Er staan er een paar te bloeien. Vrijwel de hele plant is zijdeachtig behaard en bloeit paars van maart tot mei.
Zowel in de arcadische als de botanische tuin te vinden. Later meer over de mooie zaadpluisjes-bolletjes. In het wild helaas niet meer te vinden…

 

Wit hoefblad – Petasites albus

Wit hoefblad – Petasites albus

Langs de beek op het alpinum staan ze er al, de bloemen van het wit hoefblad. Ze lijken eerst wel uit een ei te komen, aan het eind van een zwarte wortel-tak. Familie van gewoon en groot hoefblad, ook beide in de botanische tuin te vinden. Ik vind ze nogal bijzonder, lekker fris tegen de nog kale omgeving, maar dat kan ook komen omdat ik gewoon en groot hoefblad veel vaker gezien heb. Ik ben altijd weer verrast en verwonderd als ik iets voor het eerst zie. Genieten. Ze hebben nog geen blad, dat verschijnt later. Een stinzenplant.